Wiersz napisany w 15-sta rocznicę ślubu. Nie wiedziałam, że jesteśmy akurat w połowie drogi.
Kochaj mnie,
pragnij,
całuj!
Mów do mnie!
Jeszcze
do mnie mów!
Jeden raz,
to za mało,
żeby opowiedzieć
o miłości.
Jeszcze
kochaj mnie,
dotykaj,
rozbieraj!
Po kropelce
wypij mnie
do dna.
Jeszcze
mów mi o tym,
szepcz o tym,
krzycz!
Koniec.
P.S.
Teraz ja,
powiem Ci do ucha
jak bardzo
kocham,
pragnę,
kocham...
luty 1996
A teraz, tylko płaczę. Znowu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz