Ślimak, ślimak...

Przez jakiś czas nosiłam się z pomysłem, że może zacznę coś pisać dla dzieci.

Talkie ambitne plany!

Cały czas pamiętałam o złożonej w radiu (!) obietnicy, że nie pozostanę tylko "poetką liryczną" 

Buchacha!!!!!

Wysłałam więc do Świerszczyka ten oto wierszyk i czekałam na oklaski.

Po pewnym czasie dostałam miłą odpowiedź, w której podziękowali mi i oznajmili, że na razie nie są zainteresowani.

Niezainteresowani pozostali:):):)

O pewnym ślimaczku

Ślimak, ślimak, pokaż rogi,

dam ci sera na pierogi.

Ja ci rogów nie pokażę,

zjem pierogi w mlecznym barze.

Żwawo ruszył ślimak w drogę

i już w środę, tuż za rogiem,

wszedł do baru "Pod twarogiem".

Sześć pierogów ze śmietaną

wcinał ślimak całe rano.

Z baru poszedł na spacerek,

obszedł wokół cały skwerek,

raz przystanął, kichnął raz

i już był na obiad czas.

W górze wisiał szyldzik krzywy:

"dzisiaj polecamy ryby",

śledzie, pstrągi, dorsze, szprotki,

duże leszcze, małe płotki,

karpie, flądry i morszczuki...

Ślimak westchnął, wziął dwie  sztuki 

chudych szprotek i śledzika,

po czym zasiadł do stolika.

Obiad potrwał trzy godzinki. 

Ślimak jeszcze zjadł sardynki

(choć już nie był głodny wcale),

potem, nieco ociężale

ruszył w drogę,

w3prost na stację,

żeby zdążyć na kolację.

Umówiony byół z kuzynką

na ziemniaki ze słoninką.

Coć wizyta była miła,

ślimakowi się d ł u ż y ł a.

Kiedy wreszcie się skończyła,

szepnął smętnie do swej żony:

- Chyba jestem przejedzony! 

Co za dziwne to zwyczaje,

dnia potrzeba, by się najeść.

Teraz wszyscy rozumiecie,

czemu ślimak jest na diecie

i je rankiem i z wieczora

do sałaty kalafiora!

1986

Uważam jednakowoż, że wierszyk bardzo na czasie, propaguje umiar i wegetarianizm:):):)